Voor altijd 50...
Lydie for Life, dat is voor Lydie Jacobs. Voor ons beter bekend als 'mama', voor ons papa als 'mop', voor Arendonk de geschiedenisboeken in als 'Lydie van den Boerenbond'. Geboren en getogen Arendonkse, van 4 juni 1967 tot haar laatste adem op 9 mei 2018. 't Was 13 februari 2018 toen we met een bang hartje ons mama achterlieten op de Spoeddienst van Gasthuisberg in Leuven. En toch ook met een gezonde dosis vertrouwen en vooral een flinke portie vechtlust. Acute Myeloïde Leukemie, zoveel wisten we al. En dat ze zou vechten als een leeuwin, dat ook. De daaropvolgende 11 weken werd ons mama met de beste zorgen omringd op de afdeling Hematologie in Gasthuisberg, met een tussenstop op Intensieve Zorgen. Helaas kregen we vaker slecht nieuws dan goed en ging haar toestand behoorlijk snel achteruit. Kleine lichtpuntjes werden snel gedoofd door zware dompers. Maar niets had ons kunnen voorbereiden op het nieuws van zaterdag 5 mei 2018. "Niks meer aan te doen", was het verdict. De Leukemiecellen hadden zich verspreid naar haar hersenen en haar ruggenmerg. Er was geen behandeling meer mogelijk. Sterker zelfs, er werd gesproken van afscheid nemen en van 'een paar dagen'. Zo snel, zo onverwacht. We zijn niet bij de pakken blijven zitten. Huisdokter, thuisverpleging, Rode Kruis, ziekenwagen, ambulanciers, brandweer, pastoor, Ispahan. Op anderhalf uur bellen was 't geregeld. Stuk voor stuk ontzettend mooie mensen die aan een halve zin van ons genoeg hadden om te weten hoe hard we hen nodig hadden. Zondag 6 mei verliep dan ook dankzij die mensen op rolletjes, iedereen paraat. Afscheid van de favoriete verpleegsters met natte ogen. Ongemak onderweg in de ziekenwagen, onder waakzame blikken. Met de ladderwagen naar boven, door stevige handen vakkundig in het geleende bed gelegd. Door zachte, geroutineerde vingers verzorgd. Zalving door een vertrouwd gezicht. Allemaal engelen, die ons mama terug naar huis hebben gebracht en ons tijd hebben gegeven. Meer tijd, maar nog te weinig. En vooral kwaliteit. Rust. Een plekje in de living en wij geen minuut meer van haar zijde. Begin van het einde, zo mooi samen. "Iedereen die mij wil zien, wil ik ook nog zien", had ons mama gezegd voor ze in Leuven vertrok. Zondag, maandag en dinsdag hebben we ontzettend veel bezoek ontvangen. Familie, vrienden, collega's, buren, allemaal welkom. Sommigen kwamen snel dag zeggen, anderen bleven een paar uur. Het was allemaal oké. 11 weken lang had ons mama in Leuven bijna geen bezoek kunnen ontvangen omdat ze in isolatie zat. Er was veel tijd in te halen. Woensdagmorgen is ons mama dan stilletjes weggevallen. Na een rustige nacht deed ze nog heel eventjes haar ogen open en heeft ze kunnen zien dat we er allemaal waren. Op zaterdag 19 mei hebben we ons mama begraven. Er was overweldigend veel volk, en dat deed ons ontzettend veel deugd. De kerk in Arendonk had nog nooit zo vol gezeten, en een staande ovatie was er ongetwijfeld ook nog niet vaak gepasseerd. Ze kreeg een mooi plekje op het kerkhof van Arendonk centrum, op het einde van de rij onder een boom. Een laatste rustplaats daar, maar eigenlijk toch voor altijd bij ons... |
'Wij', dat zijn Nele & Lore Maris, de trotse dochters van Lydie. Aangenaam! Samen met Dirk, onze papa, werken wij in het familiebedrijf en proberen wij haar elke dag apetrots te maken. Naast onze fulltime job zijn wij ook wat creatief. Onder de naam 'Studio MarisMade' toveren wij allerlei leuke projectjes uit onze mouw. Vooral gepersonaliseerde cadeautjes, digitale projectjes, ... zijn right up our alley.
Thuis hebben we allebei een fantastische wederhelft waarmee we samenwonen en begin 2019 mochten we ook allebei een klein wondertje verwelkomen. Op 11 februari werd Julie geboren, dochtertje van Lore & Raf, en op 13 april kwam ook Tess ter wereld, dochtertje van Nele & Mathias. Ons mama heeft nooit geweten dat ze gepromoveerd zou worden tot 'Moeke', maar we zijn er zeker van dat ze mee waakt over die kleine dametjes van ons. Als zussen zijn wij niet gemaakt om bij de pakken te blijven neerzitten. Na het verlies van ons mama en eigenlijk al tijdens haar ziekte probeerden wij de machteloosheid te bestrijden door geld in te zamelen voor organisaties die het verschil maken. Zo deden we dat al voor Kom Op Tegen Kanker en Ispahan (palliatieve zorgen). Met alweer de tweede editie van Lydie for Life voor Stichting Me to You en De Warmste Week zetten we onze creatieve geest aan het werk om de mensen rondom ons iets tastbaars te kunnen geven dat hen herinnert aan hun eigen kracht. Meer info onder het tabblad 'Lydie for Life'! |